Thuis

Thuis
Hoe waar wanneer
Leegte hartzeer
Verlangen smachten hopen
Thuis
Kan ik dat kopen
Stenen een dak een haard
Of just niks van die aert
Dwalend verstild besef is nu
Thuis
Ben ik alleen in U

Thuis, thema van de huidige poëzieweek.
Thuis, één van de populairste programma’s op tv. Er is in ons allen die hang naar, dat verlangen naar thuis zijn.
We associëren thuis zijn met acceptatie, geborgenheid, warmte, en om het grote woord te noemen, geliefd zijn.
Toch lijkt het of we dat thuis gevoel blijven najagen. Soms bereiken we het tijdelijk. Maar dan blijkt dat thuisgevoel weer afhankelijk te zijn van anderen, die hetzelfde najagen. Soms lopen de belangen gelijk en geven we elkaar dat thuis gevoel. Soms lopen de belangen uit elkaar en lopen we van elkaar weg. En  het thuisgevoel spat uit elkaar.
Is er een thuisgevoel dat niet afhankelijk is van een tijdelijk iemand?
Ja, Jezus zegt in Mattheus 11:28: Komt tot Mij allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal U rust geven.
Het thuisgevoel is niet afhankelijk van onze materiële status of onze populariteit of wat dan ook. Thuis kunnen wij niet echt maken. Terwijl deze tijd net gelooft in de maakbaarheid van mens en maatschappij, schijnt het allemaal door onze vingers te glippen. Steeds meer mensen voelen zich eenzaam, zonder vastheid, zonder thuis.
Daarom zegt Jezus: kom bij Mij. Thuis is géén plek. Thuis is een persoon. Het herstel van de verbinding waar we voor gemaakt zijn.
Jezus zegt, wanneer iemand Mij liefheeft, zal hij Mijn woord bewaren en de Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen woning bij hem maken.

Vriendschap:  toeval, naar Darwin

                         of …gegeven ziel erin?

Vriendschap: uit DNA opgebouwd

                         of … de Geest ontvouwd?

Vriendschap:  op kans gespeeld

                          of … Scheppersbeeld?

Vriendschap is het thema van gedichtendag 2023.

Vriendschap wat is dat? Wat houd het in? Waar ontstond en ontstaat het? Bestaat het wel?

In de jaren tachtig zong de groep “ Het Goede doel” het volgende: Eenmaal trek je de conclusie, vriendschap is een illusie. Vriendschap is een droom. Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom. Zij vonden dus dat vriendschap iets was wat niets voorstelde. Een reactie natuurlijk vanuit teleurstelling in vriendschap. Wat aantoont dat er juist wel een geloof is in vriendschap, want het verwachtingspatroon wordt niet ingevuld.

Wat verwachtten wij van vriendschap? Is een mens in staat tot ware vriendschap. En als hij er toe instaat is, hoe is het dan ontstaan?

Sommigen beweren dat ons denken enkel het gevolg is van botsende neuronen. Een gevolg van toevallige ontwikkeling. Maar als mijn gedachten enkel toeval zijn, wat is dan de waarde van mijn gedachten, en wat is de waarde van het idee dat onze gedachten toeval zijn. Wat is dan de waarde van gevoelens, liefde, vriendschap. Is het dan enkel een illusie? Kan materie vriendschap ontwikkelen. Of zijn die dingen er juist ingelegd door God?

Hij heeft ons gemaakt naar Zijn beeld. Hij is liefde. Dus heeft Hij ons gemaakt met de mogelijkheid om lief te hebben, met de mogelijkheid om vriendschappen op te bouwen.

Vriendschap is géén illusie. Het is door God gegeven, wat niet wil zeggen dat de mens vriendschap bezigd, goed aanwend. Voor het goede gebruik van vriendschap moeten we bij de maker ervan terecht. Hij heeft er een handleiding voor gegeven. Als we vriendschap naar eigen goeddunken gebruiken, zal teleurstelling vaak voorkomen, en zal je misschien verkeerdelijk dezelfde conclusie trekken als de zangers van “Het Goede Doel”.

Durf nadenken over vriendschap. Durf erin geloven. Durf te zoeken naar zijn bron.

De vreugde van de herfst

Het gras verdort,

de bloem valt af,

maar…

het woord van God houdt eeuwig stand.

De herfst. De natuur valt langzaam stil en maakt zich klaar voor een winterslaap. De frisse felle kleuren van de lente en zomer maken plaats voor rode en oranje tinten… totdat de bladeren bruin worden en afvallen. De zon maakt plaats voor herfstregens. Zomerse bloemen verwelken en bloemenborders liggen er troosteloos bij.

Voelt het in jouw leven soms ook meer aan als een sombere herfst dan als een zonnige zomer? Weet dan dat er een maar is. Een grote maar die vreugde en licht geeft in jouw leven. Want net zoals de natuur weet dat er na elke herfst en winter weer een nieuwe lente en zomer komen, zo mogen ook wij weten dat er nieuw leven is. Dat leven vinden wij in Jezus. In Hem vinden wij nieuw leven, een nieuwe lente, een nieuwe zomer. Om ons te redden van een zekere dood, kwam Hij, als Gods Zoon, hier op aarde om ons te redden van een eeuwigdurende doodse winter. Door Zijn opstanding werd de dood verslagen en is er een eeuwige lente voor ons in de plaats gekomen. In die wetenschap mogen we weten dat als we het moeilijk hebben, als er ons sombere dagen in het verschiet liggen, dat er Iemand is bij wie we terecht kunnen. Iemand die ons helpt, ons steunt, onze hand neemt en samen met ons op pad gaat.

Laat ons dus niet droevig zijn, maar laten we net in deze tijd genieten van de zon die doorbreekt en de veranderende natuur laat schitteren in al haar kleurenpracht. Een verwijzing naar de nieuwe lente die komt. Laten we samen uitkijken naar die lente, naar het nieuwe leven. Want net zoals de natuur na de herfst opnieuw begint, elk jaar weer, zo mogen ook wij elke keer opnieuw beginnen. In Hem, met Hem. Die belofte deed God eeuwen geleden, en tot op vandaag komt Hij zijn belofte na aan ieder die op Hem zijn vertrouwen stelt.

Wil je meer weten? Wil je ook die vreugde leren kennen in je leven? Kom dan eens langs in onze diensten.