Het thema van gedichtendag dit jaar is “ De toekomst is nu”
Toekomst, wat is dat? De tijd die voor ons ligt? Is toekomst niet meer dan tijd?
Is toekomst maakbaar, stuurbaar, controleerbaar? Of heerst het ”toeval”?
Het is natuurlijk noch geheel het ene of het andere. Toekomst graag zouden we die bepalen, beheersen, om zo gelukkig te zijn, denken we.
De geschiedenis heeft ons al vele samenlevingsmodellen en ideeën gegeven, en toch, toch is het nog niet gerealiseerd. Altijd blijft er dat zoeken, dat hopen op een betere toekomst. Die wens lijkt niet vervuld te raken.
Altijd weer blijkt de glorieuze toekomst een fata morgana. Altijd wordt die weer beloofd na nog een finale inspanning, waarna ze toch weer ontglipt.
Toekomst is verbonden met het verleden, met de oorsprong.
Als het verleden het niets was, hoe bereik ik dan een toekomst die iets zal zijn.
Hoe maakbaar is niets? En als toeval alles heeft gemaakt , een immens heelal, hoe arrogant is het dan te denken dat de mens het onder controle krijgt.
Toekomst ligt in de oorsprong, in de Schepper van alles. De Bijbel zegt dat Hij eeuwig is “ degene die was, en is en zijn zal”. De oorsprong de toekomst en het nu.
De toekomst is niet het ongrijpbare. God wil graag toekomst zijn – geven.
Daarom is de toekomst nu, daarom toekomst in U.